UN CÍNNO SVÉLT (n. 42)

Al faturén d'un frutaról, in sarvézzi da trì dé, al sérv una v'cén-na:

"Mé a v'révv una mèza gàmbra".

"An sò brìsa s'as pól: ch'l'aspèta ch'a vàg a d'mandèrel al padràn".

Al và ed là e il dìs:

"Sgnàur padràn, ai è una spàca bàl d'una vècia ch'la vól mèza gàmbra…", mó in ch'al mumànt a s'acórz, con la có d'l'óc', che la v'cén-na ai éra andè drì e che l'avèva sintó incósa, alàura al cunténua: "…mó sicómm che ch'la bèla sgnàura qué l'à d'màndè listàss, pósia dèri ch'l'ètra mèza?"

Dàpp a un póch al padràn al le ciàma e a gli dìs:

"Té t'ì un cìnno svélt: ch'sa in dirésset d'andèr a dirìzer al negózi nóv ch'ai ò apànna avért in Brasìl?"

"In Brasìl?", al d'mànda il cìnno tótt felìz, "Sóccia, l'é al Paàis ch'al fà par mé: l'é pén ed zugadùr da fótbal e ed putèn!"

"O, bèda bàn che mi muiér l'é brasilèna!"

E ló svélt: "Ah sé? E in che squèdra zùghlà?".