AL MARZIÀN (n. 71)

Un camiunésta ed San Làzar al viàza vérs cà, quànd al sént par ràdio che int i paràg' l'é aterè un'astronèv con di marziàn. La ràdio la dìs ed stèr tranquéll ch'in én brìsa priglùs: i én di umarén ed bàsa statùra, tótt biànch, con del bràza lónghi, con di gràn ución blù e che i capéssen ògni làngua, basta ch'a se c'càrra adèsi. Al camiunésta l'é bèle quèsi arivè, mó als fàirma a pisèr parché an in psèva pió. In st'mànter ch'al péssa, al vàdd ed là da la ramè un umarén cinén tótt biànch, col bràza lónghi infén a tèra e con di gràn ución blù e a gli dìs, adèsi adèsi:

"Mé…am ciàm…Uléss…a fàgh al camiunésta… a San Làzar…e a sàn drì ch'a péss…".

Al marziàn al le guèrda e ai arspànd, adèsi adèsi: "E mé…am ciàm…Frédo…a fàgh l'infarmìr…al Sant'Àursla… e a sàn drì ch'a chègh!"