LA BRÉSSCLA (n. 74)

Int un tavlén, quèsi in mèz à la strè, quàtr'amìgh i zùgh'n à bréscla fóra dal cafà.

Ón al dìs col só cumpàgn: "Ch'sa fàghia? I dàghia trì pónt?" e ch'l'èter: "Nà, nà, dài un càra!"

"Mó nà che làur i àn bréscla bóna: ai dàgh tri pónt!". Al só cùmpàgn al fà un scàt: "A t'ò détt ed dèri un ca…." mó in st'mànter la só scràna la s'arbèlta, ló al và a finìr lóngh e d'stàis int la strè, ai pàsa una màchina ch'al le ciàpa in pén e il pórten ed vulè al s'bdèl. Al vén sóbbit indurmintè e operè d'urgiànza. Quànd al se zdàzda al sént la vàus dal dutàur ch'al dìs con l'infarmìr: "Ai ò dè tri pónt!".

Al vèrra i ùc' ed scàt e al dìs: "Imbezéll, a t'avèva détt ed dèri un càra!"