AL PITARÉN DAL FRÀDD (n. 233)

Pirén Bunèga l'avèva sàmper fràdd: ch'el póchi vólt ch'l'andèva fóra ed cà l'éra sàul d'estèd e sàmper col paltò! Al pasé quèsi tótta la vétta in cà e un bèl dé, ch'l'éra bèle vèc', al muré. Dimóndi àn dàpp al muré ànch un só amìgh e, quànd l'arivé só, ai v'gné vóiia d'andèr a truvèr Pirén: "L'é sàmper stè in cà e quìndi an arà fàt gnànch un p'chè, dànca al sarà andè in Paradìs ed sicùr" al pensé e l'andé a busèr à la pórta dal Paradìs. San Pìr al v'gné à avrìr e ló a gli d'mandé s'ai éra un zért Pirén Bunèga: "Sé ch'ai éra, mó dàto che l'avèva sàmper fràdd, l'à d'mandè al parmàss d'andèr in Purgatóri ch'l'é un pó pió chèld" ai gé San Pìr. L'andé in Purgatóri e al d'mandé ed Pirén: "Sé ch'ai éra, mó l'é stè qué póch e, sicómm che l'avèva sàmper fràdd, al d'mandé al parmàss ed trasferìrs à l'Inféren". Al busé ai purtón d'l'Infèren e ai v'gné à avrìr un brótt diavlàz: "Ch'sa vùt té qué?" ai d'mandé in vàtta à la pórta "A v'lèva sàul savàir se…." e in ch'al mànter as sinté una vàus: "L'óss! Sèra l'óss!".