AL SPRÓCCH (n. 273)

Un umarèl al và dal dutàur:

"Sgnàur dutàur, a m'é capitè una g'gràzia; ai éra int al bósch, a sàn scapuzè in vàtta a un sprócch e am sàn ràtt al cùl!".

Al dutàur al le vìsita e a gli d'mànda:

"Sìv própi sicùr ch'l'é stè un sprócch e brìsa un càz?"

"Soncamé".

"Nà, parché s'l'é stè un sprócch ai ò un tìp ed cùra, mó s'l'é stè un càz ai n'ò un'ètra".

"Bàn, ló am dàga pùr la cùra pr'al càz, mó ai zùr ch'l'é stè un sprócch!".