venerdì 10 aprile 2009

LA MADÓNA DI MIRÀQUEL (n. 262)

Un umarèl l'é a séder fóra dal cafà e al vàdd una curìra ch'las afàirma e ai vén zà una móccia ed zànt tótta arvinè: un zóp, un gób, ón col stampèl, ón in caruzén-na, ón sànza un bràz, ón con la tèsta fasè, alàura al d'mànda a l'autésta:

"Mó dùvv sìv stè?"
"A Lourdes" la fó l'arspósta e ló: "Sócc'mel! Avìv truvè asrè?".

Nessun commento: