AL PROFESÀUR ZANÈSI (n. 291)

Una sgnàura, bèle un póch in là coi àn, la dezìd ed iustèrs el tàtt e la và da Zanèsi, un profesàur spezializè int la plàstica estética. Las fà operèr, mó dàpp a l'operaziàn, la vàdd che el tàtt egli én vanzè cumpàgn a prémma:

"Ch'l'ans preócupa, sgnàura" a gli dìs al profesàur "Bàsta che lì la sbàte el bràza, cómme par vulèr, che el tàtt is gànfian infén ch'ai pèr a lì!".

Tótta cuntànta la tàurna a cà e ch'la sìra stessa la và int un baladùr e la tróva un umarèl, brìsa tànt zàuven, mó ànch abastànza in fàurma. Dàpp dù o trì baltén, i dezìden d'andèr in albérgh.
I vàn int la stanzia, i se spóiien e lì la tàca a sbàter el bràza, alàura ló a glì dìs:

"It andè ànca té dal profesàur Zanèsi?" in 'st mànter ch'al sbàt el z'nócia.