LA CAVÀLA (n. 306)
Un umàz l'é drì ch'al màgna, quànd só muiér ai arìva par de drì e ai càza una gràn bóta in tèstra con una padèla:
"Brótt spurcaciàn! Ai ò truvé ch'al bigliàtt ch'é qué int la tó bisàca: chi éla ch'la Terésa qué col nómmer ed teléfon? Éla ónna dél tàu putèn?"
"Bàn ch'sa guàntet màta? Mó ché putèna d'Egétt: l'é una cavala e al nómmer l'é quàll dal mi buchmécher!" l’arspànd ló e la cósa la finéss lé.
A la sìra l'é drì ch'al màgna e al sént arivèr un'ètra spadlè int la tèsta:
"Bàn disó, it guintè màta un'ètra vólta?2
"Nà, l'é che incù la tó cavala l'à telefonè!"
"Brótt spurcaciàn! Ai ò truvé ch'al bigliàtt ch'é qué int la tó bisàca: chi éla ch'la Terésa qué col nómmer ed teléfon? Éla ónna dél tàu putèn?"
"Bàn ch'sa guàntet màta? Mó ché putèna d'Egétt: l'é una cavala e al nómmer l'é quàll dal mi buchmécher!" l’arspànd ló e la cósa la finéss lé.
A la sìra l'é drì ch'al màgna e al sént arivèr un'ètra spadlè int la tèsta:
"Bàn disó, it guintè màta un'ètra vólta?2
"Nà, l'é che incù la tó cavala l'à telefonè!"
Nessun commento:
Posta un commento