LA CHÈRTA ED CRÈDIT (n. 309)

A una sgnàura i cióffen al catuén e dàpp a dù dé al le tróva, naturalmànt sànza i baiùch e sànza la chèrta ed crèdit. La s’tmèna dàpp la sgnàura la d’mànda al maré:

"Disó, quànd él t’am fè fèr un’ètra chèrta!"
"An i pàns gnànch!" ai arspànnd al maré e lì: "Parché?"
"Parché am sàn acórt che al lèder al spànnd dimóndi mànch che té!".